استئوکندریت دیسکان Osteochondritis dissecans (OCD) یک اختلال مفصلی است که معمولاً زانو را درگیر میکند، اگرچه میتواند در سایر مفاصل نیز رخ دهد. این شامل جدا شدن یک تکه استخوان و غضروف پوشاننده از سطح مفصل زیرین است. علت دقیق OCD به خوبی شناخته نشده است، اما تصور میشود که ترکیبی از عوامل از جمله ضربههای مکرر، کاهش خونرسانی به ناحیه آسیب دیده و عنصر ژنتیک، موثر باشند. معمولاً کودکان و نوجوانانی که اهل ورزش هستند، به ویژه آنهایی که در ورزش خود از مفصل زانو، زیاد استفاده میکنند، تحت تاثیر این بیماری قرار میگیرند. در این مطلب از نی مارکت، به دنبال آن هستیم که اطلاعات بیشتری در مورد این بیماری را مرور کنیم.
دلیل ایجاد استئوکندریت دیسکان زانو
علت دقیق استئوکندریت دیسکان زانو (OCD) به طور کامل شناخته نشده است. با این حال، چندین نظریه در مورد توسعه آن وجود دارد:
- استرس مکرر : OCD بیشتر در افرادی رخ میدهد که در عملکردهای بدنی تکراری یا ورزشهایی که به مفصل زانو فشار وارد میکند، مانند پریدن، دویدن یا چرخیدن، فعال هستند. همینطور ضربه یا استرس مکرر ممکن است به ایجاد ضایعات OCD در زانو کمک کند.
- کمبود خون: تغییرات در خونرسانی به استخوان ساب غضروف (استخوان درست زیر غضروف) میتواند منجر به تغذیه ناکافی بافت استخوان شود. این استخوان را ضعیف کرده و آن را مستعد تکه تکه شدن و جدا شدن از غضروف میکند.
- عوامل ژنتیکی: برخی از مطالعات نشان داده است که استعداد ژنتیکی برای OCD، مطرح شده و این ریسک وجود دارد. برخی از تغییرات ژنتیکی، میتواند فرد را مستعد ابتلا به این بیماری کند، اگرچه تحقیقات بیشتری برای درک کامل عوامل ژنتیکی درگیر مورد نیاز است.
علائم بیماری استئوکندریت دیسکان
علائم استئوکندریت دیسکان (OCD) بسته به شدت و محل بیماری، متفاوت است. در اینجا برخی از علائم رایج وجود دارد:
- درد: درد یکی از علائم اولیه OCD است. ممکن است در حین فعالیتهایی که شامل تحمل وزن یا حرکات مفصلی است، مانند راه رفتن، دویدن یا ورزش کردن، بیشتر تجربه شود. درد ممکن است از نظر شدت متفاوت باشد و معمولا در مفصل زانو آسیب دیده، به صورت موضعی احساس میشود.
- تورم: مفصل زانو آسیب دیده ممکن است متورم شود، به خصوص پس از فعالیت بدنی یا دورههای طولانی ایستادن یا راه رفتن. تورم معمولاً نتیجه التهاب در مفصل است.
- 3. سفتی مفصل: سفتی یا محدوده حرکتی محدود در مفصل زانو از علائم شایع OCD است. در این صورت معمولا خم کردن کامل زانو، دشوار خواهد بود.
- احساس قفل شدن یا گرفتگی: در برخی موارد، ممکن است یک قطعه سست استخوان یا غضروف در داخل مفصل جابجا شود و حس «قفل شدن» یا «گیر کردن» ایجاد کند. در این صورت ممکن است حرکت طبیعی زانو، دچار اختلال شده و با درد نیز همراه باشد.
- بی ثباتی: استئوکندریت دیسکان، بر ثبات مفصل زانو تأثیر گذاشته و ممکن است احساس کنید که زانو “جا میزند” یا ناپایدار است، به خصوص در حین فعالیتهای بدنی یا هنگام وزن دادن به پای آسیب دیده.
دقت داشته باشید که ممکن است این علائم در سایر بیماریهای زانو نیز دیده شود، بنابراین در صورت مشکوک بودن به OCD، برای تشخیص دقیق با پزشک متخصص مشورت کنید.
مطالعه بیشتر : زانو درد عصبی چیست؟

درمان استئوکندریت دیسکان زانو
درمان استئوکندریت دیسکانس زانو (OCD) به عوامل مختلفی مانند شدت بیماری، سن بیمار، اندازه و پایداری ضایعه و موارد دیگر در این رابطه، بستگی دارد. در اینجا برخی از روشهای درمانی رایج آورده شده است:
- درمان محافظهکارانه: در مواردی که ضایعه پایدار بوده و علائم قابل توجهی ایجاد نکرده است، ممکن است درمان محافظهکارانه توصیه شود. این معمولاً شامل اصلاح فعالیت است، مانند اجتناب از فعالیتهای پرتحرک و ورزشهایی که به مفصل زانو فشار وارد میکنند. همچنین ممکن است فیزیوتراپی برای تقویت عضلات اطراف و بهبود ثبات مفصل توصیه شود.
- داروها: داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)، برای کمک به کاهش درد و کاهش التهاب مرتبط با OCD، تجویز میشوند.
- استراحت و بیحرکتی: در برخی موارد، مفصل زانو آسیبدیده ممکن است نیاز به بیحرکتی با استفاده از بریس یا گچ برای بهبود و کاهش استرس روی ضایعه داشته باشد. استراحت کردن و فعالیتهای محدود با تحمل وزن نیز ممکن است توصیه شود.
- مداخلات جراحی: اگر درمان محافظهکارانه با شکست مواجه شود یا ضایعه ناپایدار باشد یا علائم قابل توجهی ایجاد کند، ممکن است مداخله جراحی ضروری باشد. نوع جراحی به ویژگیهای ضایعه بستگی دارد و میتواند از تکنیکهای آرتروسکوپی تا روشهای پیچیدهتر مانند سوراخ کردن، تثبیت یا پیوند غضروف، متغیر باشد. هدف از جراحی ارتقای بهبودی، برداشتن قطعات آسیب دیده و بازگرداندن ثبات به مفصل زانو است.
- توانبخشی: صرف نظر از رویکرد درمانی انتخاب شده، توانبخشی نقش مهمی در روند بهبودی دارد. فیزیوتراپی به بازیابی دامنه حرکتی، تقویت عضلات اطراف زانو، بهبود ثبات مفصل و بازگرداندن تدریجی فعالیتهای عملکردی کمک میکند.
مهم است که با یک متخصص ارتوپدی مشورت کنید که وضعیت خاص شما را ارزیابی کرده و شما را به سمت مناسبترین طرح درمانی راهنمایی کند.
درباره زانوبند زاپیامکس تکنولوژی جدید درمان زانو بخوانید.
خطرات بیماری استئوکندریت دیسکان
استئوکندریت دیسکان (OCD) وضعیتی است که میتواند خطرات و عوارض بالقوه مختلفی داشته باشد. برخی از این موارد عبارتند از:
- علائم پایدار: اگر استئوکندریت دیسکان درمان نشده یا به درستی مدیریت نشود، ممکن است منجر به علائم پایدار مانند درد، تورم و تحرک محدود در مفصل آسیب دیده شود. این بر فعالیتهای روزانه و کیفیت زندگی فرد بیمار، تأثیر خواهد گذاشت.
- آسیب مفصل: OCD میتواند منجر به آسیب به غضروف مفصلی شود. در بسیاری از موارد، آسیب دیدن غضروف، منجر به اختلال عملکرد مفصل، افزایش اصطکاک و ایجاد آرتروز در طول زمان خواهد شد.
- 3. جدا شدن قطعات: در برخی موارد، ضایعه استئوکندریت دیسکان، پیشرفت کرده و باعث جدا شدن یا تکه تکه شدن ناحیه آسیب دیده میشود. این قطعات شل، رفته رفته در داخل مفصل گیر کرده و منجر به درد، قفل شدن مفصل و آسیب بیشتر به ساختارهای اطراف خواهند شد.
- بی ثباتی مفصل: استئوکندریت دیسکان، در بعضی مواقع ثبات مفصل آسیب دیده را مختل میکند؛ به خصوص اگر ضایعه بزرگ باشد یا استخوان زیرین را درگیر کند. این بی ثباتی میتواند مفصل را مستعد آسیب دیدگی کند و خطر دررفتگی مکرر یا سابلوکساسیون را افزایش دهد.
- محدوده حرکتی محدود: با پیشرفت OCD یا اگر مفصل تحمل کننده وزن مانند زانو را تحت تاثیر قرار دهد، منجر به کاهش دامنه حرکتی و محدودیتهای عملکردی خواهد شد.
- 6. عوارض جراحی: در مواردی که برای درمان استئوکندریت دیسکان نیاز به جراحی باشد، خطرات بالقوهای در ارتباط با خود عمل وجود دارد، از جمله عفونت، خونریزی، آسیب عصبی و عوارض مربوط به بیهوشی.
اگر مشکوک به استئوکندریت دیسکان هستید یا اگر علائم مفصلی مداوم را تجربه میکنید، بسیار مهم است که به دنبال مراقبتهای اولیه پزشکی باشید. یک تشخیص دقیق و مدیریت مناسب، میتواند به به حداقل رساندن خطرات و عوارض احتمالی مرتبط با این بیماری کمک کند.

ضایعه استئوکندریت دیسکان
در این مطلب از نی مارکت در مورد علائم و روشهای درمانی استئوکندریت دیسکان، اطلاعاتی را مرور کردیم. علائم OCD، شامل درد، تورم، سفتی و کاهش دامنه حرکتی در مفصل آسیب دیده است. در برخی موارد، یک قطعه سست استخوان و غضروف حتی ممکن است جدا گشته و در داخل مفصل شناور شده و باعث قفل شدن یا گرفتگی شود. گزینههای درمانی استئوکندریت دیسکان به عوامل مختلفی مانند اندازه و محل ضایعه، سن فرد و وجود علائم بستگی دارد. درمان محافظه کارانه ممکن است شامل استراحت، فیزیوتراپی و مدیریت درد باشد. در موارد شدیدتر، ممکن است مداخله جراحی برای برداشتن یا ترمیم قطعه آسیب دیده، ضرورت پیدا کند. شما چه اطلاعات دیگری در خصوص این بیماری دارید؟
آیا ضایعه استئوکندریت دیسکان، تنها منحصر به زانو است؟
خیلی، این عارضه به جز زانو، ممکن است در هر مفصلی از بدن، چون مفصل آرنج، مچ پا و … رخ بدهد.
بهترین درمان استئوکندریت دیسکان، چیست؟
بسته به شدت بیماری و میزان پیشرفت عارضه، درمان مناسب استئوکندریت دیسکان از یک داروی ضدالتهابی و استراحت ساده تا جراحی پیشرفته، مشخص و تعیین خواهد شد.
چه افرادی بیشتر در معرض استئوکندریت دیسکان هستند؟
استئوکندریت دیسکان، بیش از همه نوجوانان پسر را در حین بازیهای ورزشی درگیر خواهد کرد.
نی مارکت نمایندگی رسمی فروش کمربند پلاتینر