بیماری ازگود اشلاتر Osgood Schlatter (OSD)، از علت زانو درد در نوجوانان است. این به دلیل کشش و التهاب در بخش زیر کاسه زانو، جایی که تاندون به کشکک زانو متصل می‌شود، ایجاد شده و رفته رفته یک توده استخوانی دردناک، به وجود خواهد آورد. این عارضه، معمولا در افراد بین 9 تا 16 سالگی و در پی یک جهش رشد استخوانی رخ داده و آمار حاکی از آن است که از هر 5 نفر نوجوان، 1 نفر می‌تواند تحت تاثیر این بیماری استخوانی، قرار بگیرد. به علاوه ازگود اشلاتر، بیشتر در میان پسران شیوع دارد، به ویژه آن‌هایی که عادت به انجام ورزش‌های سنگین، چون دویدن، پریدن و لگد زدن دارند. بهبودی از چند هفته تا چند ماه متغیر بوده و استراحت کردن در تسریع آن، اثر زیادی دارد. در این مطلب از نی مارکت، قصد داریم نگاهی به این بیماری و نکات مهم آن، داشته باشیم.
چه چیزی باعث بیماری ازگود اشلاتر می‌شود؟
شایع‌ترین و اصلی‌ترین علت بیماری ازگود اشلاتر، جهش ناگهانی رشد است و از این روی این عارضه، بیشتر در میان نوجوانان، رخ می‌دهد. عضلات چهارسر ران، از طریق تاندون کشکک، به بخش جلویی استخوان ساق پا، یعنی درست زیر مفصل زانو، متصل می‌شود. بیماری ازگود اشلاتر، بعد از یک جهش رشد ناگهانی، ایجاد شده و به این شکل است که استخوان‌های ساق پا، بیشتر و سریع‌تر از اعضلات چهار سر ران، رشد می‌کنند. به این ترتیب ماهیچه‌ها سفت و دردناک خواهند شد.
این سفتی عضلات در واقع، باعث بروز کشش زیاد در بخشی خواهد شد که تاندون کشکک، به استخوان ساق پا، در ناحیه توبروزیته می‌رسد. کشیده شدن استخوان زیرین، موجب آسیب شده که آن را به نام آپوفیزیت کششی می‌شناسیم و در نهایت درد و التهاب و تورم، به وجود می‌آورد.
با بروز این عارضه، بدن تلاش می‌کند تا با ایجاد لایه‌های جدید استخوانی، وضعیت را التیام دهد و در صورتی که فرد فعالیت‌های بدنی مرتب با پا، مثل دویدن را زیاد انجام دهد، مکانیسم بهبودی بدن، بیش از حد پیش رفته و باعث خواهد شد تا یک توده استخوانی روی پا، شکل بگیرد.
حتی در برخی مواقع، ماهیچه‌ها به شکلی روی استخوان کشیده شده که موجب بروز ترک‌هایی ظریف می‌شود که توبروزیته درشت نی را از ساق پا، دور می‌کنند. این شکل از ترک و شکستگی استخوانی را شکستگی بیرون کشیدگی، می‌نامند. البته برخی مواقع نیز ازگود اشلاتر، در پی یک ضربه مستقیم به غده درشت نی، بروز پیدا می‌کند که با آمار و ریسک کمتری، همراه است
مشاوره پزشک رایگان
علائم بیماری ازگود اشلاتر
علائم اصلی بیماری ازگود اشلاتر، عبارتند از:
- درد: درست در بخش زیر کاسه زانو، احساس درد وجود دارد که با انجام فعالیت‌های ورزشی مرتبط با پا، شدت بیشتری پیدا خواهد کرد. این درد باید با فعالیت زیاد شده و با استراحت کاهش پیدا کند.
- حساسیت: وارد شدن هر شکلی از فشار به ناحیه زانو، موجب بروز درد بیشتر خواهد شد.
- توده استخوانی: حدود 2 سانتی متر، در بخش زیر کاسه زانو، یک توده استخوانی احساس می‌شود. بسته به این که بیماری تا چه اندازه پیشرفت کرده باشد، اندازه توده نیز متفاوت خواهد بود. آمار حاکی از آن است که در حدود 20 تا 30 افراد، علائم و توده سفت زیر زانو را در هر دو زانوی خود، احساس می‌کنند.
البته ممکن است برخی افراد، علائم دیگری را نیز تجربه کنند.
تشخیص ازگود اشلاتر
برای تشخیص بیماری ازگود اشلاتر، پزشک متخصص از شما در مورد علائم، سبک زندگی و همین طور فعالیت‌های ورزشی که انجام می‌دهید، سوال می‌کند. همین طور در خصوص کودکان و نوجوانان، در مورد چرخه رشد و به ویژه جهش‌های رشدی آن‌ها، سوال می‌شود.
به علاوه زانو به طور کامل معاینه شده و پزشک به دنبال علائمی از حساسیت، تورم، قرمزی و توده‌های استخوانی خواهد بود. ممکن است که برای بررسی دقیق‌تر آسیب دیدگی استخوان، از تصویربرداری با اشعه ایکس نیز استفاده شود. البته این مورد همیشه ضروری نیست.
درمان ازگود اشلاتر
بهترین و ساده‌ترین روش درمانی بیماری ازگود اشلاتر، استراحت کامل و اجتناب از فعالیت‌هایی است که علائم را تشدید می‌کنند. به واقع باید ورزش‌های مرتبط با پا، کنار گذاشته شوند تا آسیب بیشتری شکل نگیرد. به جز این، درمان‌های زیر ممکن است تجویز شوند:
خط درمان PRICE
PRICE اولین خط درمانی بیماری ازگود اشلاتر است. PRICE، مخفف عبارت Protect. Rest. Ice. Compress. Elevate است. به این شکل شما باید از هر گونه فعلایت شدید دوری کرده و استراحت داشته باشید تا زمانی که علائم برطرف شوند. همین طور استفاده از یخ درمانی و بالا نگه داشتن پاها موقع استراحت، بسیار کمک خواهد کرد.
استفاده از زانوبند طبی
استفاده از زانوبند در درمان بیماری ازگود اشلاتر، الزامی است. بستن زانو بند، به طور مستقیم روی تاندون کشک زانو، برای کاهش درد و تسهیل روند درمانی، کمک می‌کند. استفاده از زانوبند بسیار آسان بوده و اثر درمانی فوق العاده‌ای نیز دارد.
استفاده از مسکن‌ها
ممکن است پاراستامول، برای کمک به کاهش درد ناشی از OSD مناسب باشد. همین طور مسکن‌های ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن، به کاهش درد و التهاب کمک می‌کنند.
تمرینات ورزشی
تمرینات ورزشی توصیه شده، بخشی مهم از روند توانبخشی به دنبال بیماری ازگود اشلاتر هستند. در واقع پس از یک دوره اولیه استراحت و زمانی که درد آرام شد، می‌توانید به سراغ تمرینات در حد ملایم بروید.
بهترین مکان برای شروع تمرینات کششی، بخش عضلات چهار سر است تا رفع سفتی و کشیدگی آن صورت بگیرد. هر چه عضله زودتر به رشد استخوانی برسد، عارضه OSD نیز سریع‌تر رفع خواهد شد. به محض آن که عضلات چهارگانه بالا آمد، شما می‌توانید از تمرینات تقویتی برای بازیابی قدرت اطراف زانوها نیز کمک بگیرید تا توان تحلیل رفته آن‌ها، بازگردد. دقت داشته باشید که تمرینات باید به آرامی پیش بروند تا از شعله ور شدن عارضه، جلوگیری شود.
زانو بند ژلی
زانو بندهای ژلی نیز یک راهکار مناسب برای کاهش نیروهای وارد بر زانو، موقع راه رفتن و زانو زدن هستند که اصطکام روی استخوان درگیر در OSD را کم می‌کنند.
گچ گرفتن زانو
در موارد شدید، ممکن است پزشک برای بی حرکت نگه داشتن زانو، گچ گرفتن آن را توصیه کند. معمولا یک دوره سه هفته‌ای برای بی حرکت نگه داشتن زانو با گچ، در موارد با علائم شدید، تجویز می‌شود. در مواردی خاص، ممکن است پزشک جراحی را پیشنهاد دهد.
بهبود ازگود اشلاتر
به طور کلی چیزی بین چند هفته تا چند ماه، روند بهبودی بیماری ازگود اشلاتر، طول می‌کشد. معمولا به چیزی نزدیک به یک هفته برای استراحت کامل نیاز داریم و پس از آن می‌توان رفته رفته فعالیت‌های طبیعی و تمرینات را با شدت ملایم، از سر گرفت. کاهش دفعات تمرین و کوتاه بودن مدت زمان آن‌ها، باعث می‌شود تا ریسک عود بیماری، کاهش پیدا کند.
اکثر افراد؛ معمولا بعد از حدود یک ماه، به فعالیت‌های ورزشی عادی خود باز می‌گردند، اما ممکن است پس از این مدت نیز پوشیدن زانوبند برای پیشگیری از عود مجدد، لازم باشد. با این حال، گاهی اوقات فرایند بهبودی حتی ممکن است که تا 2 سال، طول بکشد. اما خبر خوب این که معمولا 9 مورد از 10 مورد بیماری اشلاتر، به طور کامل برطرف شده و عود مجدد در بزرگسالی ندارد.
معرفی محصول : از کمربند پلاتینر چه میدانید؟
جلوگیری از ابتلا به ازگود اشلاتر
برطرف کردن عارضه ازگود اشلاتر با چالش‌های سخت خود همراه است و قطعا پیشگیری از بروز این بیماری، یک گزینه به مراتب بهتر است. کارهایی است که شما باید انجام داده و همین طور از چیزهایی اجتناب کنید.
کارهایی که باید انجام دهید
انجام بهینه این کارها، به پیشگیری از OSD، کمک خواهد کرد:
- تمرینات کششی: همان طور که متوجه شدید OSD، به دلیل عدم هماهنگی طول ماهیچه با رشد استخوانی در طول جهش رشد، رخ می‌دهد. کشش عضلات ران با این موضوع مبارزه کرده و تنش روی توبروزیته تیبیا را کاهش می‌دهد.
- تمرینات تقویتی: با انجام تمرینات تقویتی، می‌توانید ضعف عضلانی را در اطراف زانو به حداقل رسانده و ریسک ابتلا به ازگود اشلاتر را کم کنید.
چیزهایی که باید اجتناب کرد
برای جلوگیری از ابتلا به این عارضه، از موارد زیر اجتناب کنید:
- تمرین مقاومتی: از فشار وارد کردن زیاد بر استخوان‌های نرم ناحیه پا در سن زیر 16 سال، خودداری کنید.
- تمرین ورزشی بیش از حد: جلسات تمرین وزشی طولانی، بیش از چند ساعت یا تمرینات پی در پی، مضر به نظر رسیده و باید حداقل بین تمرینات، یک روز استراحت داشته باشید.
- فعالیت‌های تکراری: به عنوان مثال پریدن زیاد یا دویدن با مسافت طولانی، مضر خواهد بود.