کمردرد علت‌های مختلفی دارد و می‌تواند زندگی را مختل کند، از‌این‌رو انتخاب بهترین قرص برای کمردرد بسیار مهم است. استفاده از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی و شل‌کننده‌های عضلانی برای تسکین کمردرد با تمرکز بر اثربخشی و ایمنی مؤثر است. انواع مختلفی از مسکن‌ها برای اشکال مختلف کمردرد طراحی شده‌اند. به‌عنوان‌مثال، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی برای دردهای ناشی از التهاب و شل‌کننده‌های عضلانی برای اسپاسم عضلانی مؤثر هستند، البته برخی راهبردهای مدیریت درد بر اساس علت اصلی درد، وجود دارد که ورزش، فیزیوتراپی و تنظیم سبک زندگی به‌عنوان گزینه‌های غیردارویی معرفی می‌شوند. در حالت کلی، بهترین قرص برای کمردرد باتوجه‌به علت ایجاد می‌تواند متفاوت باشد. در نظر داشته باشید با اینکه مسکن‌ها می‌توانند تسکین قابل‌توجهی را ارائه دهند، اما خطراتی همانند وابستگی، مشکلات گوارشی و خواب‌آلودگی را هم به همراه دارند؛ بنابراین نیاز به استفاده دقیق با دستورالعمل‌های مصرف ایمن است. در ادامه این مطلب از نی مارکت با معرفی بهترین قرص برای کمردرد همراه شما هستیم.
بهترین مسکن برای کمر درد
با توجه به علت و عامل ایجاد کننده درد کمر و شدت درد باید بهترین مسکن کمردرد را انتخاب کرد. برخی از آنها التهاب را کاهش می‌دهند، برخی انتقال سیگنال‌های درد را مسدود می‌کنند و برخی دیگر تنش‌های عضلانی را کاهش خواهند داد. همه داروهای ضددرد برای هر نوع کمردردی کارایی یکسان ندارند و بسته به شدت درد کمر متفاوت هستند. به‌عنوان‌مثال، برای مشکلات مکانیکی همانند وضعیت بد حالت بدن که التهاب در آن نقش ندارد، استامینوفن می‌تواند درد را تسکین دهد. در مقابل، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی در شرایطی که مشکل از درد عصبی التهابی همانند سیاتیک ناشی می‌شود، می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشند. در ادامه به معرفی بهترین قرص برای کمردرد با توجه به شدت درد خواهیم پرداخت. شما می‌توانید علاوه بر مصرف قرص برای کاهش درد کمر، از کمربند پلاتینر نیز استفاده کنید. این وسیله یک کمربند طبی است که بدون هیچ‌گونه عوارضی و به‌راحتی در خانه قابل استفاده می‌باشد. و نظرات درباره کمربند پلاتینر همواره مثبت است چون موجب بهبود زانودرد شما درکمترین زمان می شود.
درد خفیف کمر
خستگی پس از یک روز کاری و یا انجام فعالیت های ورزشی شدید می تواند موجب درد کمر شده و فرد را کلافه کند. این درد ها عموما با کمی استراحت، گرما درمانی و حرکات کششی بهبود می یابند و نیاز چندانی به دارو ندارند. اما به هر حال اگر درد با این موارد بهبود نیابد می تواند از داروهای ایبوپروفن و استامینوفن استفاده نمود.
ایبوپروفن 400 میلی گرم
درد های کمر بیشتر به علت ایجاد التهاب به علت خستگی یا فشار ایجاد می‌شوند. قرص ایبوپروفن با کاهش سریع التهاب می تواند موجب کاهش سریع درد بیمار شود. ایبوپروفن 400 میلی گرم پس از جذب از طریق معده مسیر های التهابی را کاهش داده و درد بیمار را کاهش دهد.
- نحوه مصرف: 1 قرص هر 8 ساعت به مدت 5 الی 7 روز
استامینوفن 500 میلی گرم
استامینوفن یک داروی ضد درد قوی است که می تواند با تاثیر بر روی گیرنده های درد، به شکل موثری موجب کاهش درد های ناحیه کمری شود. این قرص به شکل موثری می تواند موجب بلاک کردن گیرنده های درد شده و از انتقال پیغام های عصبی به مغز جلوگیری کند. مصرف این دارو همچنین می تواند تاثیرات ایبوپروفن را بدون افزایش التهاب تقویت کند.
- نحوه مصرف: هر 6 ساعت یک قرص مصرف شود
درد نیمه شدید کمر
آسیب های وارد شده به طناب نخاعی ناشی از تنگی کانال نخاعی، فتق دیسک پیشرفته و یا پارگی دیسک می تواند موجب ایجاد درد نیمه شدید بر روی ناحیه کمر شود. این درد کلافه کننده بوده و فرد به سختی قادر به انجام فعالیت های روزانه خود می باشد. برای این شدت از درد پیشنهاد می شود که از قرص ناپروکسن و تیزانیدین برای کاهش درد استفاده شود.
ناپروکسن 500 میلی گرم
داروی ناپروکسن پس از مصرف از طریق روده های کوچک به خوبی جذب خون می شود و پس از 1 ساعت به شکل موثری با مسدود کردن گیرنده های التهاب از درد های ناحیه کمری می کاهد. ناپروکسن 500 میلی گرم برای درد های نیمه شدید کمر که اغلب آسیب های دیسک موجب التهاب شده باشد تجویز می شود.
- نحوه مصرف: 1 قرص هر 12 ساعت به مدت 7 الی10 روز
تیزانیدین 2 میلی گرم
آسیب های کمری که موجب التهاب شدید در کمر می شوند، تعادل الکتریکی سلولی های عصبی را تغییر داده و پیامد آن اسپاسم های قوی و دردناک است. استفاده از یک آرامش دهنده عضلاتی مانند تیزانیدین می تواند در زمان کوتاهی پس از مصرف با عبور از سد خونی مغز موجب کاهش تحریک پذیری نرون های حرکتی از شود.
- نحوه مصرف: 1 قرص هر 8 الی 12 ساعت
درد شدید کمر
هنگامی که درد امان بیمار را بریده باشد و با بی حسی در باسن و پا همراه باشد درد شدید است. در این شدت، فرد به هیچ عنوان قادر به بلند شدن، ایستادن و حرکت نمی باشد و فعالیت های روزانه وی مختل شده است. این شدت از درد به سختی با دارو درمان می شود و تنها راه حل استفاده از جراحی های بسته کمر است. اما برای کاهش مقطعی درد می توان از داروهای کتورولاک، نوروبیون و پرگابالین استفاده نمود.
قرص کتورولاک 10 میلی گرم
کتورولاک یک نمونه قوی تر از داروهای ناپروکسن و ایبوپروفن است و زمانی که بیمار درد شدیدی را تحمل می کند، برای کاهش فوری التهاب از طریق بلاک آنزیم ها و مسیر های التهابی تجویز می شود. این دارو به حدی قوی است که آن را با داروهای اپیوئیدی مانند ترامادول و مرفین، مقایسه می کنند، در حالی که عوارض جانبی را به همراه ندارد.
- نحوه مصرف: هر 8 ساعت تا 5 روز
قرص نوروبیون
آسیب های شدید بر روی طناب نخاعی موجب ایجاد درد شدیدی در ناحیه کمری می شود که اعصاب این ناحیه را دچار تخریب قرار می دهد. برای ترمیم و بازسازی میانجی های عصبی از بین رفته، قرص نوروبیون با داشتن ویتامین B، عصب های تخریب شده را درمان می کند و درد و بی حسی پا را کاهش می دهد.
- نحوه مصرف: 1 قرص هر روز تا 30 روز
قرص پرگابالین 75 میلی گرم
دردهای شدید کمر اغلب همراه با گزگز و بی حسی در باسن و پا همراه هستند. برای کاهش اینگونه درد پیشنهاد می‌شود که از قرص پرگابالین 75 میلی گرم برای کاهش آسیب استفاده شود. این دارو با تاثیر بر روی کانال های کلسیمی سلول های عصبی و کاهش تحریک پذیری آنها به شکل موثری درد های ناحیه کمری را کاهش می دهد.
- نحوه مصرف: هر 12 ساعت تا 2 ماه
شل‌کننده‌های عضلانی کمر درد
شل‌کننده‌های عضلانی در درمان کمردرد، عمدتاً ناشی از سفتی یا اسپاسم عضلانی، ضروری هستند. اگر داروهای بدون نسخه و سایر رویکردهای غیردارویی نتوانند این درد را تسکین دهند، شل‌کننده‌های عضلانی وارد عمل می‌شوند. این داروها با کاهش تنش و اسپاسم درون ماهیچه‌ها به تسکین ناراحتی کمک می‌کنند. دو نوع شل‌کننده عضلانی به نام‌های عوامل ضد اسپاسم با هدف تسکین سفتی عضلانی و عوامل ضد اسپاسم انقباضات عضلانی ناخواسته وجود دارد. در موارد کمردرد، پزشکان بیشتر تمایل دارند که گزینه‌های ضد اسپاسم همانند سیکلوبنزاپرین (Amrix) یا متوکاربامول (Robaxin) را به‌عنوان بهترین قرص برای کمردرد تجویز کنند.
بهترین مسکن کمر درد متناسب با علائم
مدیریت مؤثر کمردرد فراتر از عمل ساده مصرف دارو است. این امر مستلزم یک بینش عمیق در مورد علت درد مزمن شما است. تشخیص اینکه آیا ناراحتی و درد شما به دلیل التهاب، مشکلات عضلانی یا نوروپاتی رخ‌داده در نحوه برخورد شما با مدیریت آن درد بسیار تأثیرگذار است. به‌عنوان‌مثال استامینوفن اگرچه ممکن است برای موارد خاص کمردرد مفید باشد، اما فقدان ویژگی‌های ضدالتهابی آن به این معنی است که احتمال دارد علائم ناشی از التهاب را کاهش ندهد. شناخت ماهیت علائم و انتخاب یک استراتژی مناسب برای تسکین درد بسیار مهم است. در ادامه بیشتر به تشریح این موضوع خواهیم پرداخت.
درد ناشی از التهاب
التهاب اغلب منجر به ناراحتی شدید با شرایطی همانند آرتریت می‌شود. داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی به تسکین این درد کمک کرده و التهاب بدن را کاهش می‌دهند. در مواردی که انواع داروهای بدون نسخه تسکین کافی را ارائه نمی‌دهند، ممکن است با درنظرگرفتن خطرات سلامتی فرد، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی قوی‌تر توصیه شود. از طرفی انتخاب‌های غذایی می‌تواند در مبارزه شما با درد التهابی تأثیر بگذارد. یک رژیم غذایی ضدالتهابی سرشار از میوه‌ها، سبزی‌ها، پروتئین‌های بدون چربی و چربی‌های سالم می‌تواند به مدیریت درد مرتبط با التهاب کمک کند. علاوه بر این، ادغام فعالیت بدنی مداوم در سبک زندگی برای کاهش درد و مهار التهاب مفید است.
برای دانستن درباره بهترین روغن برای دیسک کمر این مقاله را بخوانید.
دردهای مرتبط با عضله
درصورتی‌که کمردرد از فشار بیش از حد عضلات نشأت بگیرد، می‌توان آن را به طور مؤثر با شل‌کننده‌های عضلانی درمان کرد. این داروها همانند متوکاربامول (روباکسین)، اورفنادرین و سیکلوبنزاپرین (آمریکس)، برای کاهش ناراحتی ناشی از اسپاسم عضلانی و درعین‌حال افزایش تحرک طراحی شده‌اند. تأثیر این داروها در درمان کمردرد ممکن است بر اساس شرایط فردی و درمان‌های مرتبط دیگر متفاوت باشد. این امر بر اهمیت برنامه‌های درمانی سفارشی برای هر بیمار تأکید می‌کند. بسیار مهم است که بدانیم ترکیب شل‌کننده‌های عضلانی باید تنها یکی از جنبه‌های یک رویکرد درمانی جامع باشد که شامل استراحت، فیزیوتراپی و سایر درمان‌های غیردارویی برای دستیابی به حداکثر مدیریت درد و بازیابی عملکردی است.
دردهای عصبی
درد نوروپاتیک ناشی از آسیب عصبی یا سیستم عصبی ناکارآمد نیاز به یک استراتژی درمانی مجزا دارد. داروهایی که معمولاً برای کنترل تشنج استفاده می‌شوند همانند گاباپنتین (معروف با نام تجاری Neurontin) و پره گابالین (Lyrica) در قطع انتقال سیگنال‌های درد مرتبط با دردهای عصبی موفق بوده‌اند؛ بنابراین این داروها می‌توانند بهترین قرص برای کمردرد عصبی باشند. لازم به ذکر است که برخی از داروهای ضدافسردگی هم در کنترل ناراحتی عصبی تا حدی تأثیرگذار هستند. به عنوان مثال، آمی تریپتیلین و نورتریپتیلین گاهی برای تسکین چنین دردهایی تجویز می شوند. در مقابل، دولوکستین اثربخشی بیشتری برای درمان آن نشان داده است. این داروها با عوارض جانبی و تداخلات احتمالی همراه هستند؛ بنابراین باید به دقت کنترل شوند.
مدیریت درد بدون دارو
دارو یک جزء حیاتی در درمان کمردرد است، اما تنها گزینه موجود نیست. در واقع، کسانی که از کمردرد مزمن رنج می‌برند، ممکن است با پذیرش انتخاب‌های زندگی مطمئن و آگاهانه از عمل جراحی یا تکیه بر داروهای ضددرد چشم‌پوشی کنند. استراتژی‌های غیردارویی مختلفی برای کنترل کمردرد وجود دارد که شامل فعالیت بدنی مداوم، درمان‌های جایگزین و تعدیل عادت‌های زندگی روزانه فرد می‌شود. در ادامه به بررسی دقیق‌تر این گزینه‌ها خواهیم پرداخت.
مدیریت کمردرد اغلب مستلزم تغییر در سبک زندگی فرد است. برای مثال، حفظ وزن مناسب می‌تواند فشار روی ستون فقرات و عضلات کمر را کاهش دهد و در نتیجه به کنترل کمردرد کمک کند. توجه داشته باشید که کمردرد مزمن ممکن است با کشیدن سیگار تشدید شود، زیرا گردش خون را مختل کرده و منجر به ضعیف‌شدن ستون فقرات و عضلات می‌شود. در نتیجه، ترک دخانیات گردش خون را بهبود می‌بخشد و به جلوگیری از تخریب بافت که ممکن است منجر به کمردرد مزمن شود، کمک می‌کند. علاوه بر این، انتخاب کفش‌های مناسب که پاشنه‌های کوتاه با کفی طبی دارند، در پیشگیری و کاهش کمردرد مفید است.
ورزش و فیزیوتراپی
فعالیت بدنی و ورزش‌درمانی به‌عنوان روش‌های قوی برای مدیریت کمردرد محسوب می‌شوند. از طریق فیزیوتراپی، افراد می‌توانند تمرین‌هایی را بیاموزند که انعطاف‌پذیری را افزایش داده، قدرت ماهیچه‌های کمر را تقویت کرده و از وضعیت بهتر بدن حمایت کنند. هدف این تمرینات کاهش ناراحتی با تمرکز بر گروه‌های عضلانی خاص است. اجرای ترکیبی از تمرینات قدرتی، روتین‌های کششی و تمرینات قلبی عروقی، اغلب در پیشگیری و کنترل کمردرد مزمن مفید است. انجام این موارد در یک‌روال تمرینی می‌تواند قدرت عضلانی مداوم و پیشرفت‌های کلی حرکت را تضمین کند.
درمان‌های مکمل
مدیریت کمردرد می‌تواند به طور مؤثر از طریق درمان‌های جایگزین برطرف شود. انجام یوگا، تمرکز حواس و مدیتیشن علائم کمردرد را به طور قابل‌توجهی کاهش داده و در برخی موارد، بیماران نیاز به مصرف دارو یا جراحی ندارند. این روش‌ها نه‌تنها تسکین فیزیکی را ارائه می‌دهند، بلکه به کاهش شرایط سلامت روانی مرتبط همانند اضطراب و افسردگی که اغلب همراه با کمردرد هستند هم کمک می‌کنند. از طرفی تمرین‌های ذهن و بدن همانند طب سوزنی و بیوفیدبک به دلیل اثربخشی به‌عنوان روش‌های مطلوب برای کنترل علائم کمردرد موردتوجه قرار می‌گیرند.
خطرات و عوارض مصرف مسکن برای کمردرد
درحالی‌که مسکن‌ها می‌توانند به طور قابل‌توجهی کمردرد را کاهش دهند، اما ممکن است خطرات و عوارض جانبی بالقوه همانند وابستگی، خواب‌آلودگی و عوارض گوارشی را هم به همراه داشته باشند. در ادامه به معرفی مسکن‌ها و عوارض مرتبط با آنها اشاره خواهیم کرد.
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی و مشکلات گوارشی
التهاب و درد را می‌توان به طور مؤثر با داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی کنترل کرد. بااین‌حال، آنها با خطر ایجاد زخم معده و خونریزی گوارشی همراه هستند که با مهار آنزیم محافظ COX-1 در دستگاه گوارش تشدید می‌شود. مصرف این داروها در کنار غذا یا انتخاب نسخه‌های دارای پوشش روده‌ای به کاهش عوارض گوارشی کمک می‌کند. توجه داشته باشید که به‌هیچ‌عنوان نباید از دوزهای توصیه شده تجاوز کنید یا از آنها در دوره‌های طولانی استفاده نمایید. از طرفی نباید از ترکیب این داروها به طور هم‌زمان استفاده کرد و همچنین توصیه‌های پزشکی هنگام ترکیب آسپرین با دوز پایین با سایر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی برای پیشگیری از بیماری‌های قلبی عروقی ضروری است.
مسکن‌های اپیوئیدی و وابستگی
اپیوئیدها اگرچه در کاهش درد مؤثر هستند، اما خطرات قابل‌توجهی را به همراه دارند. این خطرات عبارت‌اند از:
- ایجاد اعتیاد
- افزایش احتمال مصرف بیش از حد غیرعمدی و مرگ‌ومیر
- اتکای فیزیکی به ماده
- نیاز به دوزهای افزایش‌یافته به دلیل ایجاد تحمل که در آن دوزهای بالاتر برای همان سطح تسکین درد موردنیاز است.
اگر وابستگی ناشی از استفاده طولانی‌مدت باشد، افراد ممکن است علائم ترک را تجربه کنند. ترکیبی از درمان با کمک دارو در کنار درمان‌های رفتاری می‌تواند به مدیریت این علائم کمک کند. توصیه می‌شود که مسکن‌های اپیوئیدی عمدتاً برای دردهای حادی استفاده شوند که سایر مسکن‌ها نمی‌توانند آن را کنترل کنند و استفاده از آنها باید محدود شود و معمولاً بیش از سه تا چهار هفته طول نکشد.
شل‌کننده‌های عضلانی و خواب‌آلودگی
شل‌کننده‌های عضلانی در کاهش سفتی عضلانی و شرایط ناپایدار مؤثر هستند، اما اثرات نامطلوبی همانند القای خواب‌آلودگی یا ایجاد حس عدم تعادل را ایجاد خواهند کرد. چنین عوارض جانبی ممکن است فعالیت‌هایی را که نیاز به توجه و هوشیاری کامل دارند، از جمله استفاده از وسایل نقلیه، به خطر بیندازند. برخی شل‌کننده‌های عضلانی هم ممکن است عملکرد جنسی را مختل کنند؛ بنابراین در مصرف آنها احتیاط کرده و با پزشک خود مشورت کنید.
بهترین قرص برای کمردرد چیست؟
برای کاهش مؤثر کمردرد، یک داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی همانند ایبوپروفن یا ناپروکسن، بهترین انتخاب است، زیرا این داروها نه‌تنها درد را کاهش می‌دهند، بلکه التهاب را هم کاهش خواهند داد. استفاده از این داروها بر اساس دستورالعمل ارائه شده ضروری است.
استامینوفن یا ایبوپروفن؛ کدام یک برای کمردرد بهتر است؟
ایبوپروفن انتخاب بهتری برای کمردرد است، زیرا تسکین درد فوق‌العاده‌ای دارد و به دلیل داشتن خواص ضدالتهابی، منبع درد را هدف قرار می‌دهد.
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی چگونه به کاهش درد کمک می‌کنند؟
این داروها با مهار آنزیم‌های COX، التهاب، درد و ناراحتی را کاهش می‌دهند.